Çok şarkıda duydum,
Çok şiirde.
Doktorlar da bilir mi ciğerin acısını türünden sözler.
Bilmezdi onlara göre.
Hâlbuki onlar da bir anneden geldi dünyaya;
Emekledi, ağladı.
Sonra büyüdü, koştu, düştü, dizi acıdı, karnı acıktı, susadı…
Onlar da âşık oldular karşı sınıftaki kıza/oğlana.
Yatılı bölge okullarında onlar da özledi annelerini.
Onlar da tattılar mutluluğu, acıyı, kederi, aşkı…
Ayrılığı da bilirler, kavuşmayı da.
Ve zorunlu hizmeti, gün aşırı nöbeti ve uykusuzluğu da
Yani doktorlar da bilir mi ciğerin acısını?
Onu da bilirler.
Onların da içi yandı, kaybettiler sevdiklerini herkes gibi
Nice canlar kurtardıkları ameliyat masasından
Onların da bir kalkamayanı vardır belki,
Trafik kazasında yitirdikleri,
Kansere kurban verdikleri…
Tabi siz onları yalnız acil nöbetinde,
Saatler süren bir ameliyat çıkışında
Veya o günkü 150. hastasını dinlerken gördünüz
Ve yahut 151. hastanın yakınından hakaretler işitirken…
Birer robot gibi baktınız.
Oysa tüm bunları bilseniz ya da hatırlasanız bir ara;
Malumunuz onlar da robot gibi çalışsa da sizin gibi insandı sonuçta.
Anlayacaktınız ki;
DOKTORLAR DA BİLİR YÜREĞİN ACISINI
Müjdat Güven
Volkan konak- herkesin bir derdi var
