DÖNÜP BAKIN ARKANIZA
Zafer kazanmış komutan edasıyla çıktılar ışığa.
Kazanmak mı yoksa kaybetmek miydi yaptıkları?
Ezilmiş edasıyla oturdu gerçekler ışıklardan bir ışığa.
Parlamak mı yoksa sönmek miydi çaresizce yaptıkları?
Herkes onları, sözlerini tatlı bir esintiyle dinledi.
Kelimeler yayılıp tatlı bir kokuyla yapıştı zihinlere.
Zaferler için dediler; yalanlarını herkes dinledi.
Karanlıklardan yayılanlar, sahte parlaklıklar verdi zihinlere.
Dönüp bakmak arkaya bu kadar mı zordu ey dostlar?
Kelimelerin riyakârlığı yüzlere yansımıştı kabul edin!
Bu kadar mı acizsiniz, bir değil binlerce yüzü görmekten dostlar?
Yalan fırtınasını değil, bizim fısıltımızı kalbinize davet edin.
Etmediniz, etmeyeceksiniz değil mi eskilerdeki yansımalar?
Tamam dert değil, bizi hatırlayanlar var tozlu anlardan kalan.
Çevirseniz, hissetseniz kâğıdın kokusunu; ışıklı yansımalar…
Karşılayacaktır hayaletler, yedi tepe ve Ege’nin yasalarından kalan.
Deniz Umut GERÇEKLİ