Edebi küfür öğrenirdik biz okul da
Sokak çocuğu olmaktan hallice
Matema’tikim vardi benim
O yüzden hesaplayamazdım Yokluğunun
Sayılı günlerini ..
Aksam Ezanın da evde olmaktı tek sorumluluğum
Bir de misketlerim tabi
Seni sevmek emek isterdi , büyümek isterdi
zorunlu hayal sigortası bir yerde
Ben marketten ekmek almak kadar zorunluydum yaşama
Küçükken nefes alabildiğim hayattı sadece
Büyüyünce dünyam değişti ..
Mesela ;
Şiir perdesi aralandı dünya sahnesinde
Konusu senli yalnızlıklardan hallice
Her rol sahibine 1 beden büyük geldi
Ve Senaryo okunamadı hiç eksik bir şeyler vardı,
ezberim bozuldu İstanbul gibi ..
Doğaçlama sevildi hep
Beni öldüren de nefret-i hüzün idi
Köpek öldüren şarap gibi ..
Sevap İşlemek Bir Sonra ki Günah İçin Ön Hazırlık iken
Zordu İnsan olabilmek , devirin çivisi çıkmış Arkadaş ! diyordu
Genel izleyicisi Orta Yaş Olan Haber Bültenleri
Dostluklar Alkol masalarında başlıyordu çilingir sofrası kurulmadan
kalbe kilit vurulurdu
Anlatıyordu Susan Diller , Konuşan Gözlerdi ve Her Lafın Sonu KADIN’dı
Bir Küfürdü Sevemeyen Birine Yazılan Şiir
En Kötüsü de Sen Aşk’tın Ben de Acısı ! …