X bir geceden Y kişisi olarak yazıyorum bugün. Hayat artık çekilmiyor sayın yolcular. Zor günler geçiriyoruz. Gerek ülkece gerek bireysel olarak çok yıprandık. Dışarıda terör,içeride bu yalnızlık kemiriyor bizi. Anlatacak olduklarım asla “eskiden buralar hep tarlaydı” veya “nerede o eski bayramlar” tadında değil. Daha önemli meselelerimiz var. Eğitim. Bir ulusun kurtuluşu,sürekliliği ve gelişimi ancak ve ancak eğitim ile mümkündür. Şuan tamda burda güzel ülkemin harkulade eğitim sisteminden bahsetmek isterdim özgürce. Ne yazık ki sayın yolcular ülkemizde eğitim yalnızca birkaç sayı ve ardarda dizelerden ibaret. Çocuklar ailelerinden çok okulda vakit geçiriyorlar ülkemizde,ve bir insanın karakterinin oturduğu bu ufak yaşlarda beynimizi biraz çalıştırıp düşünürsek tam donanımlı,psikolojik testlerden geçmiş iyi eğitimden ziyade çocuğa iyi yi ve kötü yü ayırt etmeyi öğretebilen insanlara ihtiyacımız var. Önümüzde böylesine bir gerçek böylesine köklü bir çözüm varken hala atılan adımlar eksik,yanlış. Çocuk ilk okuldan itibaren kayboluyor sınıfında,ortaokul siralarinda keşfedilmeyi bekliyor. Tam kafa zehir,herşeyi anlıyıcak ve çözücek durumdayken önüne ne çıksa beğenirsiniz? Adındaki harfler her sene değişen sınavlar. Sınanıyoruz. Peki sadece sınanmak mı bu olan? Hayır sayın yolcular. Farkındalığımız engelleniyor. Hayat koşuşturmacasının arasına bir de sınavlar eklendim mi insanın kaldırıpta kafasını bırakın içinde yaşadığı sistemi eleştirmeyi birşeylerin farkına varmaya bile vakti olmuyor. Yetişkinlerin başında zaten bitmek bilmeyen çalışma temposu, çocukların gözleri görmüyor en azından. Yetişkinler duymuyor bile artık. Yani sizin anlayacağınız sayın yolcular ; eğer bir kurtuluş varsa biryerlerde o da eğitim dir. Kim ne kadar çok kazandırıcak? Aman x kişisi iktidar a gelmezse batarız,yok o yobaz yok bu geniş… gibi düşüncelere ve sözlere verdiğiniz değerleri bir kenara atın artık. Artık eğitime odaklanın.