Bir sokağın loşluğunda son bulan ömründen sonra,
Hayatımın senin boşluğunda can çekişi ne acı…
Penceremde açıp açıp solarken güller,
Sen gittiğinden beri utanırken gülenler,
Dikenler batarken yüreğimizin her kösesine ;
İnadına beklemek seni gidip de dönmediğin yolda…
Her fotoğraf karesinde boşluğuna ağlamak,
Hep eksik kalması sarılışların,
Sonsuz olması hıçkırışların,
Bir annenin bağrından kopan haykırışların adresi sen misin?
Her ayrılığa ölüm kokusu süren misin?
Pınar ÖZER
