Vazgeçtim..Vazgeçmek ne kadar doğruydu tartışılır.Kimi zaman isteklerimden kaçtım,kimi zaman insanlardan kimi zaman kendimden kaçtım.En çok da Hayallerimden….
Hayallerden kaçmanın ağırlığı insana acı verir.Yatıyorsun hayal,kalkıyorsun hayal.Yıllar geçiyor sen hala aynı yerdesin, belki de tek bir hayalin bile gerçekleşmemiş.Yanlış hayaller kurduğundandır belki diyorsun.Ama sonra düşününce hayalin nasıl yanlışı olabilirdi ki ?Sonuçta senin dünyan,senin keyfin,senin fikrin..Nesi yanlış olabilir..İşte sonra tekrar vazgeçiyorsun hayal kurmaktan.Çünkü birçok gerçekle karşılaştın.Hiçbir hayalin gerçekleşmedi,olmadı,olmuyor.Zorlamıyorsun.Canın yanıyor.Her şey suratına carpıyor.Sen yorulduğun için tepki veremiyorsun , sadece aval aval bakıyorsun.Öyle işte..
Bana sorma.Çünkü ben de bilmiyorum bundan nasıl kurtulunur?nasıl hayal kurulmaz?Deniyorum ama bulamıyorum.Hayallerim yüzünden çok yara aldım devam da ediyorum.Akıllanmam uslanmam misali. Yara almayanlara lafım yok.Varsa tavsiyeleriniz dinlerim sonuna kadar..
