Bir çift güçlü kola muhtaç kadınlar tanıdım
Eylül gecelerinde yitip giden
Umutlarıyla ve hiç bitmek tükenmek bilmeyen acılarıyla beraber
Gece dallarına yıldızlar konarken
Çıplak betona düşerken yapraklar
Amansızca esen rüzgarın etkisiyle dağıldı hüzünleri, yeminleri
Bir daha sevemiyecek olmanın, sevilemeyecek olmalarının düşüncesiyle karardı yürekleri
Gece onlar için huzur demekti,
Kurtuluş demekti!
KÜBRA EYUPLAR
