ağlamak istesem içimde tutuk bir hıçkırık, tutuldum kaldım.. iki tel arasına değerse tezene belki tınılardım suskunluğum sevgimden de ağır gelecek öyle bir susacağım ki yeryüzünde panayırlar, festivaller düzenlenecek öyle bir susacağım ki ölü doğan bütün bebekler sırtlarına melek kanatları takacak bu sessizlik beni büsbütün yakacak biliyorum.. öyle bir kusacağım ki bütün öfkem, kırgınlığım, kırıklığım ete kemiğe bürünüp tokatlayacak beni ey aklım! neredeydin ki?? “keşke seni sevmeseydim keşke hiç dokunmasaydın bana” düşüncem, bıçağın sırtına oturup ayaklarını sallandırıyor zehirli bir ok gibi saplanıyor bedenime düşüncem bana ağır geliyor ben uçmak istiyorum gökyüzünden yeryüzüne, kuş misali, kanatsız.. Galata’ ya tek başına çıkan kişi bilin ki ya düşecektir ya da uçacaktır beni sorarsanız ben üşüyorum yalınayaklarımla, cebimde yanmış konser biletleriyle cehennemlerde yanarım umarım şimdilik sadece düşüyorum
