Her gece yatağıma aynı karanlık düşüncelerimle yatıyorum. Sonra yatağımın hemen yanındaki perdemi hafifçe kaldırıyorum. Binalar görüyorum gökyüzüne uzanan. Pencerelerinin bazılarından ışıklar süzülüyor rengarenk. Hoş bir görüntü çıkıyor ortaya. Ve düşünüyorum. Işığı yanan odaları, odalardaki insanları, yaşananları, hayatları, yalanları, pişmanlıkları… Tahmin etmeye çalışıyorum. Acaba uyanıklar mı, yoksa televizyonun karşısında uyuya mı kalmışlar? Gülüyorlar mı, ağlıyorlar mı? Yaşıyorlar mı, ölüyorlar mı? Mutlular mı, mutsuzlar mı? Yaşamayı seviyorlar mı, yoksa hayattan nefret mi ediyorlar? İşte bunları düşünmek beni heyecanlandırıyor. İçimi değişik bir his kaplıyor. Sanki farklı dünyalara yelken açıyorum. O an olduğum kişiyi unutuyor, bir başkası oluyorum. Karanlık düşüncelerine yabancı bir başkası… Biraz olsun, karanlığın içindeki değişik renklerdeki ışıklarda huzuru buluyorum. Sonra aniden önümdeki pencere kayboluyor. Kendimi dışarıda buluyorum. Hava soğuk, hafif bir gece esintisi var. Etraf gündüzün aksine, karanlığın sessizliğine bürünmüş. İnsanlar evlerinde, sokaklar bomboş. Belki birkaç araba geçiyor. Çok değil ama, sessizliğin kulağına hoş bir şarkı fısıldarcasına. Bu şarkıya eşlik edercesine yürümeye başlıyorum. Üstümdeki sokak lambasının aydınlattığı yerde duruyorum, başımı usulca gökyüzüne çeviriyorum. Gökyüzü temiz gözüküyor ama bu şehrin her zamanki is kokusu var. Sevdiğim bu kokuyu içime çekiyorum. Sonra onu görüyorum; dolunayı… Işığı tüm şehre inat parlıyor. Ve ben huzuru bir kez daha içimde hissediyorum. Daha net görebilmek için bu ışığı, sokak lambasının altından çekiliyorum; karanlık bir yere gidiyorum. Yere çömeliyor ve sadece dolunayın ışığına odaklanıyorum. İçimdeki heyecan biraz daha büyüyor. Hava soğuk ama bu hissi yaşamaya değiyor işte. Kapüşonumu kapatıyor, kollarımı birbirine sarıyorum. Huzuru iliklerime kadar hissediyorum, tıpkı soğuk gibi… Ve oracıkta uyuyakalıyorum. Hafif bir sıcaklık hissiyle uyanıyorum. Gözlerim, görmekten sıkıldığı yastığımla buluşuyor. Sonra kafamı kaldırıyor, perdemi aralıyor ve huzuru bulmaya çabalıyorum her seferinde. Kısır döngüye giriyorum…
