Aslinda seninle basladi hersey maliyenin eski bahcesinde top oynardik doksanli yillardi.İstanbul ne guzel kokardi gunes ne guzel isitirdi bizi saatlerce eve girmezdik ne guzel ilkokul da sinif hocamiz ozden ogretmenimiz vardi ne cook severdi bizi.Hep bana sen milletvekili olacaksin bende emekli maasimi senin elinden alicam derdi.İlkokulun son iki yilinda ayri kalmistik ama olsun ilk uc sene ruya gibiydi tesekkurler ogretmenim.İlkokula alti yasinda baslamistim ogretmenimiz okuma yarismasi yapmisti ben cook hizli okudugumdan bir dk da tam tamina 99 kelime okumustum hatta babamin gittigi bir veli toplantisinda onu onore bile etmisti ogretmenlige yaptigi ise hayrandi sevdaliydi adeta hic bir hediyeyi kabul etmezdi.Bir ogretmenler gununde yine yokluk zamanlarimiz da anne babamiz ev sahibimize bakiyor kadin yatalak gibi bir sey biz onun evinde bu sayede bedava oturuyorduk.Ev kirik dokuk milattan kalmaydi simdilerde ise bizden sonra o evi satin alanlar yeniden yapip icinde oturuyorlar bile.İste yine bir 24 kasim gunu ozden hocamiz bana hediye getirmedin mi? dedi herkesin annesi okulda onlar ile gelmis hediyeler veriyordu utanmistim evdeki kurumus cicekleri ona vermeye.Buna ragmen okula getirmis verememis arkadasim demete vermistim kuruyan yapraklari ayiklayip vermisti ogretmenimize.Hocamiz degildi ogretmenimizdi o bizim ondan sonra yalan yok hicbir ogretmeni onun kadar sevmedim sevmeyecektimde.Bu liseyi bitirene kadar surup gitti bize tuvalet egitimini bile ilk o ogretmisti.Tuvalet olmasina ragmen ben duvar kenarlarina isiyordum millet mac yapiyordu sonra bende onlara katiliyordum.Simdi dusununce komik geliyor bu ani her neyse o gunlerimiz hayatimizin en guzel gunleriydi doksanli yillar bu ulkenin en ozgur kafasini yasadigi yillardi aslinda.Bunu biz kucuk birer cocuk olarak bile anlayabiliyorduk guzel seylerde yas siniri yoktur cocuklar buyuklerden daha iyi algilar ve daha cesurdurlar.Surekli kesfetme ic guduleri vardir cunku o yillarda coca cola yerine pepsi icilmeye baslanmis bizim her yaz gittigimiz cay bahcelerinde ozel tasarim bardaklari bile vardi.Cocukken ozel biri oldugumun farkindaydim 2000’de cocuk olmak diye kendi kendime soylenir etrafla kavga ederdim nedensiz.Daha istanbulda komsuluk ve mahalle kavrami bitmemisti.Doksanli yillarda sobanin ustunde tuten kizarmis ekmegin ustune yag surmek oyle lezzetliydi ki bizim icin hazine bulmus gibiydik.Bilemezdik bu guzel gunlerin bir gun bitecegini zaman makinesini buldugumda bir gun kendimi gitmek istedigim cook zaman var evet ama hepsini bitirdikten sonra kendimi tam 90 yilina isinlayip orada birakacagim.İki yasimdaki halimi cook merak ediyorum belkide bazi seyleri degistirebilirim kim bilir?.Kader,yazgi,talih,baht,felek,alin yazisi,evrene mesaj,karma,totem adini ne koyarsan koy yada bunlarin tumune inan ya da inanma neyi degistirir ki?.Ailemizi,ulkemizi,dilimizi ve de dinimizi biz secmedik ki? nerede ya da,ne zaman ve nasil bir son ile olecegimiz bilemiyoruz ama bilseydik de bir sey degismez ve buna mudahele edemezdik.Senaryosu cooktan yazilmis bir tiyatronun degisik rollerde ki hayat sanatcilariyiz.Evet kisiler degisiyor ama roller hic degismiyor hep basladigimiz yere donmekteyiz.Trafik levhasinda bir isaret vardir kavsaklar da falan olurdu genellikle bu.Ada etrafinda donunuz diye o isaretin anlami gibi tam da oradayiz iste.Cocukken haz aldigimiz seyler bizi tatmin etmekteydi simdilerde ise orta yasa geldik iste yillar yaz mevsimi cabucak geldi ve de gecti.Guzel bir ruya gorduk ve de sonunda uyandik.Sayiklayan insan yalan soylemez derler biz zorda olsa uyandik ama o gunleri sayiklamayi hic birakamadik,birakmak da istemedik acikcasi.Cocukken hep bir an once buyumek istiyordum aklim,beynim ve zekam bu bedenin icinde hapis olmus gibiydik.Ruhumda muthis bir isyan ruh ve beden catisiyor aklimin icinde iki kisi konusuyor bazen beynime mudahele edemiyordum.Okul sevdigim dersler disinda bana hitap etmiyordu ama buldugum her seyi okumak istiyordum.Bilgi sinirsiz bir bilge bende onun pesinden suruklenen yeni dogmus ona mecbur bir cocuk gibiydim.Yillar yili kovaladi yazlari kahvede,elektrikcide,televizyoncuda,kadin kuaforunde calisirdim.Cocukken muthis bir calisma azmi duyardim adeta aclik krizi gibiydi.Herkes efendiligimi,caliskanligimi severdi.Maalesef hayallerimi gerceklestiremedim sansizdim,yildizim dusuktu Allah hazretleri biliyor ya istedigim hayat bu degildi.Kimi zaman kendimizi cocuklari okutan kiyafet,kitap,defter veren bizi tvlere cikaran dernegin icinde buluyorduk.Bizi sinemaya,yemege goturuyorlardi hatta atlas pasajina ilk izledigimiz filme de onlar goturmustu.Sinema da ilk izledigimiz film asteriks ve oburiksti tam bir cocuk filmiydi gercekten.Cook eglenmistik sonra sinema cikisinda bizi istiklal de tatli yemege goturmuslerdi.Ben o zaman sutlactan baska boyle sutlu tatli bilmezdim diger arkadaslarimiz profiterol falan soyluyordu.İlk defa orada duymustum bence onlarin durumu bizden kat be kat iyiydi yoksa nerden bileceklerdi?boyle isimleri.Sanirim ilk sucumuz yoksul olmakti.Dernek bizi pikniklere de goturuyordu.Ucurtmalar falan da ucuruluyordu her etkinlikte vardik aslinda.Kirayi odeyemedigimiz 2000 li yillarin basinda akrabalarimizin evini de bulmus ev bile tutmak istemisler, marketten alisveris yapip gelmisler,bana spor ayakkabi bile almislardi.Sonra zalim hala ve babaannemiz posetlere el koymus dernegin getirdigi psikologu doldurmus en sonunda da bizim memlekete gitmemize sebep olmuslardi.Dernegimiz otobus biletlerimizi bile almislardi.Ben israrla gitmek istemedigimizi soyluyor onlar ise cocuk lafi ile hareket etmemeyi konusuyorlardi annelerinin yanina gitsinler diyorlardi hakli olarak.Gidecegimiz gunu hic unutmam kardesim ile iki saat aglamistik baba diye bagiriyorduk soforun bile ici parclanmisti.Bunun yuzunden anne ve babami hic sevmedim de affetmedim de evlilikten, aile kurmaktan,cocuk sahibi olmaktan hep nefret ettim,hep korkunc geldi bana,kotu birer ebeveyndiler insan olarak kotu degillerdi ama bizim icin yetersizdiler.Ama en buyuk hatalari ozlerinde sorumluluk duygularinin olmayisi kulturlu olmamalariydilar.İstanbul gibi bir yerde dogu kafasi ile yasiyorlardi.Oysa babamiz istanbul da dogup buyumustu bizim gibi hepimizin dogum tarihleri enteresandi aslinda cook sonra dusunup kavradigim bir seydi bu kozmik ilahi bir mudahale vardi.Tesaduf olamazdi Allah oyle istemisti belli ki bu yuzden kimsenin gucu de degistirmeye yetmiyordu.Anne ve babamizin bir evi yoktu hayatimiz hep kirada gecti rutubetli,nemli,bocekli evlerde babamizin dogru durust bir isi bile yoktu bir calisir bir calismazdi.
