İçime ilmek ilmek kusursuz bir biçimde işlenmiş sonlu boşluğa, boynumdan asılmış halatımın düğümlerini ensemden alabildiğim kuvvetle sağlamlaştırıyorum.
‘Benim’ diyebileceğim tek şey bu halat biliyor musun? Biliyorsun.
Biliyorsun ayaklarımın altından dünya kayalı çok oldu.
Biliyorsun yaş aldıkça hiç tanımadığım insanlara ağlarken gözyaşımda boğuldum.
Biliyorsun açlığın,yokluğun dert olduğu yerde tokluğumdan, varlığımdan utandım.
Biliyorsun. Öldüm.
Ya da öbür dünyayı seninle aynı yerde yaşıyorum diyelim. Fark eder mi?
Etmedi, etmez, etmeyecek..
Cehennem diyorsun, Beyni sıcak kalbi soğuk olan yer. Zaman kavramı olmayan bir dimağda harladıkça kalbi söndüren cinsten hani. Oturmadı mı? Boşver.
Hala sevdiğim şeyler var, sevmediklerimden doğurdum onları.
İnandığım şeyler var, inanmadığım yerden ilmeğini kaçırdığım.
Eksik şeyler var tam olana itimatsızlığımdan
İşler var, ehemmiyetsiz işler.
Aldığım nefes var verirken ekseriyetle “ah” ile yumuşattığım.
Daha konuşmadıklarım var, yazmadıklarım var. Ama ne gerek var?
Ağız dolusu cümlelerini insan bir kere sustu mu Bir daha konuşamıyor.
Tüm istek kipleri tek tek asıyor kendini bağlaçlarla lügatın tavanına. Ama! Oysa… Kim bilir..
Bazı gecelere verdiğim nefes bileklerimi kesiyor. Tek hissettiğim sıcaklığı. Ölümü uykuyla, rüyayı gerçekle karıştırıyorum. Bileklerimden öpüyorum. Kırmızı.
Ellerim nicedir yok benim mesela. Tutunamıyorum kaleme kağıda, Tutunamıyorum ellerine.
Tutunamıyorum yazları güneşe, maviye. Baharda çiçeğe, yeşile.Kışın isli gecelerinde titreyen sarı sokak lambalarına.
Devriliyorum, sarhoşluğumda bile kendi üzerime devriliyorum.
Yadırgamıyorum çünkü kendimin kendisiyle tanışıklık sıkıntısı yok.
Unutuyorum, hatırlamaya çalıştıkça unutuyorum
Yığılıyorum, düşündükçe yığılıyorum.
Bakıyorum, odanın tavanına, duvarına
Sayıyorum kırık çizgili ahşap parkeleri.
Birikiyorum, sustukça birikiyorum.
Kirleniyorum ve kapımın önünü süpürmüyorum.
Kapıma adım atanı doğduğuna pişman geri adım saydırıyorum. Tozumu dumanıma kattığımdan öksürürken ellerini uzatanlar oluyor. Bakmıyorum Görmüyorum.
Ve gidiyorlar..
Ben onlara alışmadan gidiyorlar
Söndürüyorum önce olasılıkları sonra ışıkları en son da sigaramı.
Gidiyorum.
…
Gelsene artık.
