Çatı katıydı mabedimiz,
Kendimiz olduğumuz sokak,
Sadece bizimdi.
Mutsuzdu sokak, ürkekti çatı katı.
Ne dehşetler görmüştü kim bilir,
Floresan lambaları…
Bizi görmüştü çünkü
Bizi, bizken görmüştü.
Sana, sonsuzluk gibi baktığımı görmüş olacak ki
Çok üzülmüştü,
Her gün ağlamıştı kadın bibloları…
Sokak için daha kötüydü durum,
Çok med-cezirler geçmişti başından,
Şiddet görmüştü, aşk görmüştü.
Sokağın ürkek kaldırımları…
Çatı katı, görmeyeli zamanlar olmuştu,
Yatak odası almıştı bir kez yerini,
Geri vermemişti.
Çatı katı bizsizdi şimdi,
Bizsizdi, çamaşır mandalları …
Sadece bizimdi,
Bizi biz yapardı ev, sokak.
Bizken çok güzeldi buralar,
Sadece, bizimdi.
Beni Yanar
Twitter:@benyanar
