Sevdiğin yoksa yanında bir boşlukta hissedersin kendini.Böyle anlarda sessizliği dinlersen,sol tarafından cümlelerin süzüldüğünü göreceksin.Al eline kağıt ve kalemi korkma.Başla içinden geçenleri dökmeye.Gönülden geçenlerin mührüdür yazmak.Önce seversin sonra kağıtlara sırlarsın ve daha çok sevmeye başlarsın.Boğazımın ardında biriktirdiğim derdi yazsam,yanağımdan süzülen denizi salsam İstanbul’a.Kimin derdi boğulmaz ki…
