Penceremi ardına dek açtım,
Unut ruzîgarları üstüme üstüme esiyor..
Mevsim bahar
Sırtıma vurulan hoyrat hicranlar
Göklere uzanmış kara bulutlar
Suskun kuşlar
Yıllanmış duygular
Esiri olunmuş Aşklar
Her gece ,
Üstüne bir tuğla daha koyan sarp duvarlar
Akıyor imtihan
Tutuyor iman
Dilde amân
Filizleniyor hazan ..
Dağınık saçlarım
Azgın,
Söz dinlemez yalnızlığım
Sürgün yemişcesine,
Oradan oraya savrulur yüreğim
Elîm dalgalarla boğuşur bedenim
Mevsim bahar
İçimde hırçın sonbahar
|Ömer Sadık |
