Sıcak gözyaşlarım yanaklarımdan süzülmeye devam ederken aynadaki yansımama baktım. Bu ben miydim? İhanetler içindeki bedenim, ruhumu da yok ediyordu. Yok oluşumu bir kez daha gördüm.
Duygularımın sebebi sendin. Şimdi de duygusuzluğumun sebebisin. Beni yok eden özlem de sensizlikten. Ben bu gözyaşları arasında boğulurken sen neredesin? Çekip gittin her zaman ki gibi. Arkanda bıraktığın izler de saplandı ruhuma birer birer.
Şimdi geri dönüp hayata döndürür müsün beni? Ruhumu onarıp bana tekrar verir misin? Duygularımı da çağırır mısın hayata?
Peki şimdi mutluluk gözyaşlarım olur musun benim?
