Bulutların beyazı kadar temizdi hayallerim
Gönlüme düşürdüğün fırtınalarla kirlendi hepsi
Yaza aşık bu adamın ruhunu kışa çevirdin
Güneş açan bedenim sayende donuverdi
Sanırım bu yüzden sensiz üşüyorum
Ellerinin sıcaklığına muhtaç olmak büyük acizlik
Sen varsan gönlüm ekvator yoksan kutup
Ben nasıl mutlu olurum sıcaklığı unutup
Yorganlara sarılıyorum her gece ismini yutkunup
Ayakta kalmaya çalışıyorum hatıralara tutunup
Belki de hiçbir zaman ısınmayacak bu yürek
Mevsimi ben mi değiştirdim seni severek
Yoksa sen mi değiştirdin beni terkederek
Geri gelsen yine çiçekler açar buralarda
Gözlerime eskisi gibi baksan ısınırım
Hâlâ sensiz senin hayalini kurarak yaşamaya çalışıyorum
Hani aşk insanların içini yakan bir şeydi
Ben senin aşkınla donuyorum
Nerdesin gel güneşim seni bekliyorum
