Kiminin adına ne şarkılar ne de şiirler güzel kadın.
Gönül yad etmedi ismini, nefret ettiği yağmurlarla yıkandın.
Senin arkandan ölümler, matemler aktı gözlerimden.
Ne gökkuşağı çıktı gözyaşlarımdan, ne de bir rüzgar esti sözlerinden.
Kiminin adına ne şenlikler, ne cümbüşler güzel kadın.
Kutlu olmadı gelişin, lanetli toprağın bir çift sarı gözüydün, yılandın.
Şu delibozuk hayatımdaki deli sen, bozuk olan hep bendim.
Ve bil ki aşk Allah’ın emri, ben aşkına amadeydim.
Kiminin adına ne davullar, ne zurnalar güzel kadın.
Kaderin ta kendisiydi ecelim, soyadım olmadı soyadın.
Sevda senden başkasına yakışmaz derdim, aşkı senden,
Canını benden başka, kimse sevdiremedi o günden.
O günden bu yana, adına ne belalar, ne küfürler kaldı güzel kadın.
Ne deniz mavi, ne gökyüzünde beyaz bulutlar, gündüz görmedim.
Ama kader yazsın, kalp kırılır, el kol tutmaz bazen aklıma gelişlerinde.
Ne alçı tuttum kalbima, ne kendime geleyim diye bir yudum su içmedim.
Kalbimden çıkardım seni, aklıma bıraktım, güzel kadın.
Bir şişe susuz rakısın bazen, param yoksa iki kutu birasın,
Belki anlamadın, eskiden sen bende kalbim kadardın kadın.
Şimdiyse dün çıkardığım gömleğin cebindeki alkol paramsın.