Yağmur unutturur gibi oluyordu
Ya dinerse?
Yağmur siliyordu, atıyordu, sağanak değildi hoş bereket
Yağmur yağıyordu boyuna mahalle aralarına
Sönmüş, siyah ve beyazı kirlenmiş topun üstüne
Basa basa yürüyordu yoğunluklar.
Çocuklar koşturuyordu yuvalarına
Sessiz bir sabırsızlık vardı o adamda, o kadında
Yağmurun unutturduğu da yoktu bu saatte.
Bastırıyor, bastırdıkça çıkıyordu açığa
Çocukça özlemler
Evet çocuklar da özlerdi, patlamış toplarını da olsa.
Evet o özlem bu özleme öylesine yakındı işte.
Değmiyordu yere damlalar.
Bu defa şehre değil insanlara yağmıştı hepsi
Hoş, unutturmuyordu da,
Islatıyordu ya bereket, bu da yeterdi.
