Koskoca iki yıl, göz açıp kapayıncaya kadar, su gibi akıp gitmişti! Doruk, mezuniyetinin 6. yılında, ilk şark görevini bitirmenin, medeniyetler şehri Antakya’ya, atanmış olmanın gururunu yaşıyor; gözlerinin içi gülüyor, içi içine sığmıyordu.
İl içi ataması da yapılmış, Hassa Merkez J. Karakol Komutanlığına verilmişti.
İlişiğini kesme zamanı da, üç aşağı beş yukarı, belli olmuştu. Kendi kendine gidiş hayali kurmaya bile başladı.
Erzurum’un 2360 metre ile en yüksek rakımlı ilçesi Karayazı’dan; 85 metre rakımlı Hatay’a terki mekan edecekti.
Aynı zamanda, Akdeniz’in havasını soluyacak, Atatürk’ün “Hatay benim için vazgeçilmez bir davam” dediği topraklara merhaba diyecek; Hatay topraklarında emniyet ve asayişin sağlamasına katkıda bulunacaktı.
Sessizce kendi kulağına fısıldadı, az şey mi?
Evde yalnızdı.
Eşi ve kızını ailesinin yanına göndermişti.
Kızına bir kardeş bekliyorlardı.
Boş kaldıkça, evdeki eşyaları toplamaya, yatak yorganı hurçlara, yerleştirmeye başladı.
Gidişte, Hatay’dan sebze meyve getiren bir kamyon ayarlarım diye bu sefer sesli konuştu. Nakil işi kolayca çözülüvermişti fol yok yumurta yokken.
Gerisi kolaydı zaten!
On beş günlük meyil müddetini de memlekette geçirecek, anne ve babasının elini öpecekti. Ellerin öperim derken gözleri doldu.
Gözyaşlarını elinin tersiyle kuruladı.
İki yıl olmuştu anne ve babasını görmeyeli…
Aradan birkaç gün geçince, fark etti ki aklından geçenler, kendiliğinden çabasızca gerçekleşiyordu.
Sanki görünmeyen bir el, o düşündükçe, düşüncesini kendiliğinde hayata geçiyordu.
Haziran ayı içinde ilişiği kesildi.
Harcırahını alır almaz, Erzurum’a gitti Hatay’a dönen 31 plakalı bir kamyon şoförüyle anlaştı. Eşyaları akşamdan yüklediler.
Sabah olunca Erzurum-Muş kara yoluyla başladı yolculuk.
Kamyonda bir şoför bir de Doruk vardı. Doruk geçtiği yol boyunu, hafızasına yazıyordu. Gezmek istese bu fırsatı bulamayacağının da bilincindeydi.
Söylemezde başlayan yolculuk, Hınıs, Varto, Muş, Adıyaman, Gölbaşı, İslâhiye güzergâhından Hassa’da sona erdi.
İlçe, Gaziantep –Hatay yol güzergâhında, Amanos Dağlarının eteğinde kurulmuş, Suriye ile sınır komşusu olan küçük bir ilçe.
Merkez J. Karakolu geniş bir bahçe içinde konuşlanmış.
Bahçe içinde deyim yerindeyse asırlık çam ağaçları mevcut. Ön cephede İlçe içine uzanan ana cadde, Alt cephede Gaziantep – Hatay Kara yolu…
İlçe jandarma Bölük Komutanlığı, İlçe Kaymakamlık binasında kendine yer bulmuş. İlçe Kaymakamlığı ile Merkez J Karakol, sınır komşusu.
Yolun altında da, Seyyar Jandarma Bölük komutanlığı var. Biri sabit, öteki seyyar iki jandarma birliği kapı komşu.
Karakol Komutan Yardımcısı Eskici, Doruk için bir ev bulmuş ve kira için anlaşmış! Birlikte gidip eve bir kerede birlikte baktılar.
Ev fena değildi, aynı zamanda karakola da yakındı. Kamyondaki birkaç parça eşya vakit kaybetmeden, eve indirildi. On beş güne sığacak kısa yolculuk aynı gün akşam başladı…
…/…
