Hayal, bir merdivende can bulurken
Keşkeler yukarı doğru kaçışıyordu
Hüzünlü bir melodinin notalarında
İyi kiler iniyordu basamaklardan
Işıklar yakıyordu ayrılığın odalarında…
Seni görmedim asla, ruhunu sevdim
Ayak seslerini hiç duymadım ama
Sonsuzluk gibi orada olmanı istedim…
Rüzgâr panjurlarımı hırpaladıkça
Perdelerim sana doğru açıldıkça
Kapım her çalındıkça seni düşündüm…
Bir uçurtmanın kuyruğuna takıldım
Savruldum göğün derinliklerine
Biliyordum seni bulamayacağımı
Umut işte… İnsanı yalnız koymuyor…
Sonra bir bulut çizdim beyaz mı beyaz
Aşkı işledim gökkuşağı ile üzerine
Olmadığın bir resmi çizerken yazgıma
O da görseydi ne çok severdi dedim
Bilmedin… Hiç bilmedin yaşadıklarımı
Dediğim gibi… Seni hiç görmedim…
Ferhat AĞAOĞLU