Merhaba sevgilim. En guzel hikayemin bas kahramani. Adin yok bu satirlarda. Dudagimin arasindan cikamayacak bir adin var cunku sadece bana ait olan.Ne garip seni sevmek. Butun dunyaya seni haykirmak isterken kendime bile adini soyleyememek. Betimlemeye bile mecalim yok artik seni. Yoklugun varligini yalanlarcasina karsimda ve beni hic terketmeyen bir benlik artik. Seni ilk gordugum gun digerlerinden bir farkin yoktu. Herhangi biriyxdin iste.Filmlerdeki gibi dunya durmadi. Ne zaman tanimaya basladim iste dunyanin hareketi o zaman yavasladi.Zaman kavraminin senin benliginde gordugume sahit oldum.herkesin buharlasip senin orada kendi halinde durusun ne zman vucut buldu aklimda ondan haberim yok. Zamansizligin zamanim oldu sayende. Deniz gibi bir yuzun var. Kesfedilmesi zor. Saclarinin hircinligi adeta denizin kendini asamayan dalgasi. Gozlerin dolunay gecesinin medceziri. Ayak seslerin lodoslu gecelerde yaprak hisirtisi. Senin kahraman olarak ete kemnige burundugun bu murekkep izinde serim dugum cozum uclemeside yok. Ne zaman asik oldum,ne zaman deliler gibi aci cektim veya kac gece seni siirlere gomdum ondan da haberim yok. Hatta kac sigara izmaretine goz yasimi sildigiminde bir onemi yok. Yozlerimi kapattigimda sarap sarhoslugu nefesin,sesin anne sefkati. Ah bir de ellerin var ki sorma olunce oray gomsunler beni… Butun siirlerimi kemerinin arasina saklasinlar. Sana akittigim goz yaslarinla yikasinlar ayaklarini.Cemal Sureya siirleriyle agit yaksinlar ardimdan. Ve senin kendisinden bile saklayan su kalbimi bir kitabin arasinda gul gibi kurutsunlar.
