Herkes bir nehrin ortasında sürükleniyor.Sürükleniyoruz yanlızca.Bilmiyoruz nereye gidiyoruz.Akıntıya kapılmış bedenlerimiz.Bazımız çırpınıyor bazımız alışmış bile.Fakat hiç birimiz engel olamiyoruz hayat nehrinin akıntısına.Öylesine batıp batıp çıkıyoruz.Tutacak bir dal arıyor gözlerimiz.Bulamıyoruz çoğu zaman ya da bulduğumuzda da o dal da bizimle beraber akıntıya kapılıyo.Hayallerimiz dışına sürüklüyor bizi hayat nehri bazen hayallerimiz onun yolundan geçiyor.Yaptığımız planlar ona uymuyo çoğu zaman..Onun yolu belli..Herkesin hayat nehri farklı belki ama hepsi aynı denize dökülüyor..