Unutmak değil. Hatırlamamayı bekliyordum mutluluğu. Ne yalan söyleyeyim bir sana inandım bugün bir de bu hissi veren gülüşüne. Meselâ bana deli derlerdi, benim gibi delisini bulup çayın dibine uykusuz halde vurduğum onca zaman en güzel inanmışlığım oldu. Tanrı bu inanışı benden almadığı için ilk kez yıllar sonra teşekkür ettim.
Bir yığın gerici duruş, bir yığın safsatalar ve çokça yığılmış acıların ortasında aynı masa da güzel gülen biriyle oturmak mutlu ediyor. Hani şu dünya üzerinde 50 yıl yaşamışım da bunun 40 yılın da sen varmışsın gibiydi. Sokağın ortasında oturmuş, sessizce adını içten içten seslenip, kafamın içinde “efendim” diyen ses tonunun yankılanması da bu saatlerin en güzel hissi. Seni daha iyi anlayabilmek için yüzünün hatlarına dokunmak istedim. Ve tam olarak ezberlemek… Öğrendiğim bütün sen’likleri, dünya’nın en güzel şiirini yazmak için kullanmak istedim. Kısaca seni, sende kullanmak istedim bütün güzelliği ile Matmazel. Uyku ile yarım yamalak uyanık şekil de kan çanağı gözlerim ile umudunu hissederek uyumaya çalışıyorum. Tanrı’ya teşekkür ediyorum…
Bir yerde şu şekilde bir şey duymuştum; ” Senin ile ilk kez yan yana gelince, kavuşamadığımızı o an anlamıştım. ” biraz çarpıcı bir şey bu duyduğum. Ve bu duyduğumu, sabahın o uykusuz olduğumuz saatler de otuz dakika aralıksız konuştuğun da gözlerine bakarken, geçtiğini fark ettim. Hani ilk kez biri için dedim ; belki de Tanrı hikayemin alt üst olduğu zaman değil de, iyi zamanın da denk getirseydi, binlerce çocuğun gülüşünde ki mutluluğu hissederdik. Ben, bugün seni seyrettiğim saatler boyunca git gide artan hislere kapıldım. Ve o an belki seni de mutlu olabilirdim o zamanlarda Matmazel.
Bugün birbirine girmiş korkularım ile doğru düzgün “Elveda” bile diyemedim. “Neden korktun ?” der isen, Elveda dersem bir daha göremem diye sanırım. Sebebini bilmiyorum işte Matmazel.
İnandığım yeni doğru bir şey var ise bugünden kalan. Kısaca inanmaya başladığım tek doğru gerçeğe ;
Hayatımız da bazen her şey yolun da gitmeye bilir. Ama her şey yoluna girecek.
Hayat’ımın Gülüşü’ne Umut’um var…
Rüzgar Ç.
