Bir yara var. Tam şurada kalbimin ortasında… Ömür boyu sürecek bir yara bu. Kalbimin içinde sevinçle uçuşan kuşları alan bir yara bu, gönlümün içindeki sevgi çiçeklerini solduran bir yara bu gel de sula yeniden açsınlar… Bir acı var. Tam şurada yüreğimin ortasında…Hiç bitmeyecek bir acı…Buruk bir kalp kadar acı, kan gibi rengi ama öyle insan kanı değil, bir gülün kırmızısında akan kan bu…Aşk işte bir gülden kan bile akıtıyor. Güzel bir rüyanın acı tarafı… Her güzel şeyin sonunda bir yara, bir acı vardır. Aşk sonsuz değildir. Sınırlıdır. Ama öyle bir zamanda gider ki hiç fark etmezsin. Varken hayat güzeldir. Kalbinde sevinçle uçuşan serçe kuşları vardır, gönlünde açmış sevgi çiçekleri vardır, elinde kırmızı bir gül vardır, ağzından çıkan kelimeler “Seni seviyorum”dur… Yokken kalbinde kelebekler de uçmaz, kuşlar uçmaz, kalbin ölüdür, gönlünde çiçekler de açmaz, gönlün yaralıdır, elinde tuttuğun bir gülden kırmızı kan akar yavaş yavaş pıt pıt diye duyarsın, ağzından çıkan kelimeler “Git” ile “Gel” arasındadır. Gelse gene mutlu olacaksındır ama o seni sevmeyecektir… Gitse kalbin buruk olacak, yüreğin acıyacak, gönlün solacak, elindeki gülden kan akacak… Aşk acısı… Tam şurada, gönül yarası mı desem kalp yarası mı desem bilemiyorum ama geçmiyor geçecek gibi de değil… Her rüyanın bir sonu vardır. Aşk da bir rüyadır bitti uyandık geçti…
YAZAR: Cansu Porsuk
