Gerçeklerle iÅŸimiz yok. Sidarta gerçekte kimdi, neydi önemli deÄŸil. Biz Sidarta’nın ta kendisini, daha romanın en başından binbir türlü övgüler alan oÄŸlancığı konuÅŸalım.
ÇeÅŸit çeÅŸit ÅŸahaneliklere sahip Sidarta’nın öyküsü teknik açıdan düşünülecek olursa kuralına uygun yazılmış. BaÅŸtaki dinginlik biraz kısa verilmiÅŸ ama yine de orada. Sidarta, Brahmanlar Prensi ve geleceÄŸin büyük bir bilge kiÅŸisi…
Gel gör ki durumdan memnun değil genç bilge. Ruhunu dopdolu hissetmiyor. Onu huzursuz eden boşluklar var ve o boşlukları doldurmaya kesin kararlı. O kararlı olmasaydı Hermann Hesse bize böyle bir kitap yazabilir miydi?
Ä°ÅŸte Sidarta böyle, içindeki boÅŸluÄŸu dolduracak olan gerçek bilgiye ulaÅŸmak için kitap boyunca seyahat eder. Tam oldu, derken boÅŸluk yerini korumaya devam eder. Ormanda yaÅŸar bedevi olur; kentte yaÅŸar dilenci olur. Hızını alamaz tüccar olur. Kamala’dan seksi öğrenir.
Feminist bakış: Kamala sonunda yılan sokması sonucu ölür. Herkes bilir ki yılan erkeklik organını simgeler. Kamala alenen kaliteli orospudur ve elbette ataerki onu yok edecektir.
Bir ömür süren serüven sonunda, Sidarta aradığı bilgeliği bulur -o kadar da spoiler olmasın diye nerede bulduğunu söylemeyeceğim.
Bilinçli bir hayat yaşamamış fakat sonunda amacına ulaşmıştır. Sidarta belki de insanlığın tümüdür. Herkesin hayatını bir ömre sığdırmış ve sonunda doğaya dönüp huzura ermiştir. Belki de bana öyle gelmiştir.
NOT: Sidarta’yı farkında olarak böyle yazdım. OkuduÄŸum çevirisine sadık kalasım geldi.
