Merhaba;
Sana ne yazacağımı bile bilmiyorum ama sadece içimden yazmak geliyor.
Meğer yıllardır ilham için dinlediğim müzik doğumunda sana adını veren müzikmiş. Ve ben şuan o müziği dinleyerek Sana bunları yazıyorum. Sen beni tanımıyorsun bile. Hatta ben de seni yeterince tanıyor sayılmam. Ama içimde sana karşı adlandıramadığım duygular var. Bunun adına aşk demem çok yanlış olur. Hayranlık desem seni, sana hayran olacak kadar tanımıyorum ki. Beni cezbeden şeyin ne olduğunu bile bilmiyorum. Sadece senli hayaller kurmak geçiyor içimden. Seni tanımak, birlikte çalışmak, sohbet etmek… Kokunu merak ediyorum mesela. Bir de bakışlarını. Nasıl olur acaba sana sarılmak diye düşünüyorum bazen. Sonra tuhaf geliyor bunları hayal ediyor olmak. Seni tanımıyorum bile. Neden hayallerimdesin hiçbir fikrim yok. Ama sürekli aklıma geliyorsun. Uzunca sohbet etmek istiyorum seninle. Gerçek Seni tanımak istiyorum. Endişeni, hüznünü görmek istiyorum. Bana âşık olursan nasıl olurdu davranışların diye merak ediyorum. Şarkılar söylemek istiyorum seninle. Yakın arkadaşlar gibi gezebilmek…
Neden böyle hissettiğimi inan bilmiyorum. Ama sana âşık değilim onu biliyorum. Aşk değil bu, hissedebiliyorum. Bu hisler bir zaman sonra geçecek onu da biliyorum. Sadece yazmak istedim sana. Bunu gönderemeyeceğimi bile bile yazmak istedim.
Çünkü bu hisler geçtiğinde, ben bu mektubu silmiş olacağım. Sen ise bunu hiç okumamış olacaksın. Beni hiç tanımamış olacaksın. Haberin bile olmadan hayallerimden geçip gitmiş olacaksın.
Hoşça kal.
