Bazı hayatlara geç kalınmış gelişler yerleşir. Gitmeyi hak etmeyen gelişler… Hep dilekler dile getirilir. Büyük yeminler edilir yaşanacak yaşanmak istenen , kimse engel olamayacak denir hep gelecekten söz edilir, oysa gelen gelmiştir. Hak ettiği kalbe girmiştir. Ama o kadar geç gelmiştir ki “Yaşamak yerine hayaline sarılıp yaşıyorum seni.” değil, “Yaşayacağım seni.” der. “Geleceğine oturt beni sevdiğim ama geleceğinde yaşama! Sen geldin işte hoş geldin. Kalbim ayakta karşılıyor seni. Tut ellerimden ve sakın bırakma. Yaşa doyasıya, yaşamama engel olma!”
