her şey seyrinde
gemiler geçiyor
bir vapur düdüğü çalıyor
bir martı uzaklara dalıyor
her şey seyrinde
ben de o seyirde
sıradanlığın içindeyim
sıradanlığın huzurunu içiyorum
çayım kitabım çiçeğim
huzuru okuyorum
huzuru kokluyorum
büyük aşkları çöpe atmışım
pişmanlıkları yaşanmışlıkları geride bırakmışım
veda etmişim
bilmiyorum kaf dağı nerededir
bana küçücük tepe yetermiş
seyir birden bozuluyor
küçük mutluluklarımı çok görmüş biri
çayıma huzursuzluk zehrini katmış
içmişim
farketmeden
ağzımda kekremsi bir tad
yüreğimde
ruhumda
bir iştahsızlık
zehirlenmişim
her sabah düğüm düğüm uyanıyorum
çözemiyorum kendimi
iplerimden içeri girmiyor aydınlık
ölsem ölemiyorum
yaşamaksa bu değil
toparlan ruhum
kalk gidiyoruz
ölsek ölemiyoruz
yaşamaksa bu değil
haydi!
