İçimdeki karanlık ormanda
Sis ve toz bulutları çökmüş
Yürümeye çekinirim
Sarmaşıklar gibi
Dolanır ayaklarıma pişmanlıklarım
Bataklık gibi içine çekmeye çalışır
Ümitsizliklerim
Düşlerimin ışığı sönmüş
Feri gitmiş gözlerimin
Uzaklardan sesler duyarım
Çığlık atar birileri
Ama benden başka duyan yok
“Sağır mısınız”? diye soracak olsam
Kızar hatta küserler bana
Bu Kadar kabus yeter diyorum
Bir kibrit çakıp yaksam,
Kurtulur muyum dertlerimden?
Bugün yarın ölsem.
Kaybolur giderler benimle zaten.
