Bitmiyor artık günlerim
Demlik demlik kahveler yetişemiyor gözlerime
Sabah olmadan havam tekrardan kararıyor
Ellerim sürekli titriyor,
Yazamıyorum eskisi gibi
Hep geçmiş zamanla çekimliyorum cümlelerimi
Hasta olmuyorum,istemiyorum
‘Geçmis olsun’ demesinler bana
‘Geçmedi ki’ diyemeyeceğim çünkü biliyorum
Kendi dünyamda,kendi zamanım da kendi günlerimi yaşamak istiyorum
25 saat ,5 mevsim, 366 gün …
Ama ne güne ne saate ne de mevsimlere sığdırabiliyorum seni
Ben aynı kalıyorum
Sen sen olmaktan çıkıyorsun…