Aklıma gelişin bile ne güzeldi senin. Uzunca zamandan sonra düşündüm senli sevda günlerini. Sevişim çok güzeldi seni. Kalbim yine o gün kadar deli, o gün kadar gerçek, o gün kadar çok attı deli… Seni düşünmek bile bunları yapabiliyorsa ben sende kaybolan bir kaçak… Senden sonra aşka inancımı sevda çılgınlarına devrettim. Bir daha seni sensiz sevmek uğramayacak bana, bir daha senin için kalbim atmayacak öyle fena. Bir daha adını söylemeyecek dilim, bir daha senli hatalar güneşin yerini alıp bende doğmayacak.
Sen kalbimi kırmadın benim, sen kalbimi aldın benden. İnsanlara olan inancımı, insanlara olan sevgimi, sende seni sevmeyi aldın benden. Güven kilidini bir kere açtı mı insan; açtığı kapıdan kovulduğunda ne desem ki… İşte böyle kalıyor, tıpkı şimdiki ben gibi. Kime kalbini ısmarlıyorsun, kimde sevinçlerin ertesi günün yaşama sevinci oluyor? Kimde yatırıyorsun aşk gerçeklerini?
Seni gizliden sevişim ve sende sevildiğimi sanışım bile güzeldi. Ama aşk paydosu bende çoktan yapıldı, kalbimin örümceklerinde yalnızlık ağları var. Beni sevemeyişin bile güzeldi senin. Sen bende orta halli bir mahallenin serserisi, ben sende izbe sokakların sokak çocuğuydum. Aynı sokakta sevmek bu yüzden yasaktı bize. Unuttum, unuttum katilimi…
Senli umutlarımı sevişim bile güzeldi benim. Bir gün gelecektin, beklediğim sendin, o sen olacaktın ve biz olacaktık. Beni unutuşun bile güzeldi senin; adımını attığın kaldırımlarda duvar yazısı misaliyken kalbim, ezdiğin çiçeklerin ise soysuz ikramcısıydı. Unuttun, unuttun beni…
Bir rüyanın daha sonuna geldim, sonlarım fahişe; sonlarım her bir satırda başka kelimelerle yatıp kalkıyor. Sonlarım sonsuzluğunu soysuzca aldatıyor. Bir daha aynı karede, aynı filmde, aynı romanda, aynı rüyada ve aynı gerçekte olamayışımızı seveyim. Bir daha gözümde adam olamayışına tüküreyim!
Bir acı bıraktın ki kalbimde, yarasına üflediğim her gün kabuk bağlayacağına daha çok kanıyor.
Bir aşk öldürdün ki bende, hayal merdiveninde diz çöküp bir başkasına teklif edeceksin.
O bir başkası da sende öldürecek seni; ilahi adaletin sesini ben kısamam ki. İlahi adaletin sesini ancak kader kısar; kader de biliyor ki senin gibi adam olamayanların adalet terazisinde çektirdikleri kadar çekmek var.
Dilara AKSOY
