Köreldi duygularım,
En yüce laflarla avundu hiçliğim,
Çaresizlik akarken damarlarımdan,
Hep yalnızlığı düşledim.
Körpe hayallerden uzak,
Gerçeklerle seviştim soğuk gecelerde.
Rüyalarım yarım kaldı ”ben” olmayınca,
Ben hep eksiktim bir yerde,
Sığamadım kuytu köşelere,
Yediremedim bir kişi olarak yaşamayı,
Hiç ölmemek istedim, hep yaşamaktı belki düşlediğim,
Bir o kadar da silinmek istedim buradan,
İşte ben böyle hiçbir yere ait olamadım…
