Kafka’nın kült öyküsü ‘Dönüşüm’e dair yaptığı bu tanım, kısıtlayıcılığın ve özgürlüğün iç içe geçtiği ilginç durumun da acımasızlığını bir kez daha gözler önüne seriyor.
“herkes, beraberinde taşıdığı bir parmaklığın ardında yaşıyor. şimdi hayvanlarla ilgili bunca şey yazılmasının nedeni de bu. özgür ve doğal bir yaşama duyulan özlemin ifadesi. oysa insanlar için doğal yaşam, insanca yaşamdır. ama bunu anlamıyorlar. anlamak istemiyorlar.
insan gibi yaşamak çok güç, o nedenle hiç olmazsa kurgusal düzeyde bundan kurtulma isteği var… hayvana geri dönülüyor. böylesi, insanca yaşamaktan çok daha kolay. herkes sürüye katıldığından ötürü güven içerisinde, kentlerin yollarından geçip işe, yemliklerin başına ve eğlenceye gidiyor. tıpkı büroda olduğu gibi, sınırları iyice çizilmiş bir yaşam. böylesi bir yaşamda mucizeler değil, yalnızca kullanma talimatları, doldurulacak başvuru formları ve kurallar var. özgürlükten ve sorumluluktan korkuluyor.
o nedenle insanlar, kendi yaptıkları parmaklıkların ardında boğulmayı yeğliyorlar.”
