Bir yıldız parlar durur benim gökyüzümde.
Her gün hiç aksamadan doğar güneşim.
Ağaçlarım her bahar yeşerirler neşeyle.
Dallarında şarkı söyler renk renk kuşlarım.
Sen varken gökkuşağı çıkar hep bulutlarımda.
Sen varken bir başka eser rüzgarım.
Denizimde dalgalar olur ama usulca,
Sen varken batmaz hiç vapurlarım.
Neden gittin sevgilim söndürdün yıldızları,
Karanlığa mahkûm ettin hem beni hem onları,
Güneşimi öyle bir küstürdün ki,
Doğmuyor artık sensiz sabahları.
Ağaçlar büktü boyunlarını bakmıyorlar yüzüme,
Hüzünlü şarkılar söylüyor şimdi kuşları,
Gökkuşağı sen gittiğinden beri tek renk,
Sevmiyor beni yamancındaki bulutları.
Neden gittin sevgilim seninleymiş meğer hepsi,
Sen gidince terk ettiler insafsızca beni,
Yoksun diye renkler de yok artık,
Soldu tüm hayallerim gelmiyorlar geri.
Yaşam buymuş meğer renkler de izi,
Sensiz kötüymüş kainatın sesi,
Nereye gitsem hep sen varsın sevgili,
Acı veriyor haydi dön artık geri.
