İnsanız değil mi? Kalbimiz kırılıyor. Ne kolay insanların kalbini kırmak, karşındaki insanı bir anda parçalamak. Karşımızdaki kalbimizi paramparça etse içimiz sızlaya sızlaya yine de gülmeye devam ediyoruz. Neden? Neden biliyor musun? Çünkü seviyoruz, evet deliler gibi seviyoruz onun bize kıydığı gibi biz ona kıyamıyoruz. Varsın benim canımı yaksın ama o üzülmesin diyoruz. İşte biz böyle böyle kaybettik, böyle böyle yıkıldık. Benciliz, hepimiz benciliz. Kendimize bencillik ediyoruz. Tutma kardeşim sana kendini değerli hissettirmeyen birini yanında tutma, acıma kimseye. Varsın kibirli desinler. Gaddar desinler varsın nefret etsiler. Ama kalbinize inen şeyleri affetmeyin. Onlar sadece dedikleri ile kalırlar sen kendini biliyorsan, kendinden eminsen el alkışlar alem izler.
MAYIS
1 comment
Keşke “İnsanız değil mi?” olabilsek.
Bizi yanlış kodluyorlar. her iki ayaklı gezeni insan zannediyoruz.
Keşke İnsan Olsa!
İşte o zaman akan sular durur. Kırda kır çiçekleri açar.
7 bölgede papatya açar. kan akmaz, dalında gül açar.
Kısacık yazınızın bendeki çağrışımları.
Tebrikler kaleme.
Sevgilerimle.