En son ne zaman kalbinizi hissettiniz?Mutlu olduğunuzda mı kırıldığınızda mı?Acıyı hissetmek ne kadar da tez.Mutluluktan ziyade kırıklık hatırlatıyor çoğu kez kalbimiz olduğunu.Sökülen ilmek ilmek parçaları ”Kalbin varmış baksana, nasıl da acıtıyoruz seni.” dercesine gösteriyor kendini.Peki o sökükleri var gücüyle çekenler?Onlar biliyorlar mı bu durumu? ” Bilselerdi yapmazlardı.” diyip avunanlardan olabilirsin ya da ” Acı çektirmek onların felsefesi.” diyen realist birisindir belki de.Sana bir şey söyleyeyim mi?Asla hangi amaçla yaptıklarını bilemeyeceksin.Hayatına o söküklerle devam etmeyi paşa paşa öğreneceksin.Öyle güzel öğreneceksin ki o söküklerden yaptığın atkılarla,yine sökük olan kalbini örteceksin. Ne de olsa yama yamayı örtecektir.
