Hiçbir benlik bu kadar saflığı sembolize etmedi….
Ve yanlışların üzerine hiçbir doğru bu kadar belirgin olmadı….
Kötüyü görmeden iyiye yapılan yolculuk, hiç bu kadar bilinçli olmadı…
Gözleri açabilmek için gözlerin kapalı olması gerekli… Sabah dediğin, gece son bulduğunda gelir…
Ve doğallık ve güzelliğin sembolü ruhun derinlerinde gizli… Görmek yetmez, anlamak gerekli… Anlatabilecek olanı görmek gerçek olan…
Boş levhaya anlam yüklemek akıntıya karşı yüzmek iken, bilinci olanı görmek ışığın parıltısı değil umudun simgesi…
Uykusuzlukları bitiren ve mucizeyi getiren hiç beklenilmeyen…
Mucizeler günümüz dünyasında öyle beklenmedik şekilde geliyor ve öyle işaretler veriyor ki bunu anlamamak esaretle yaşamak…
Sevgi ve içtenlikle….
