Ses 1,2 evet kahvemiz hazırsa başlayalım. Karanlığın o kadar ürkütücü bir şey olmadığını hatta ne kadar anlamlı bir zaman dilimi olduğundan bahsedecektim. Karanlık ve sessizlik düşünmemiz için harika bir ortam oluşturur çünkü beynimizi meşgul edecek ve rahatsızlık verecek bir ışık veya görüntü yok. İnsan beynini en çok meşgul eden şey görüntüdür. Eğer etrafınız ışıklı ise maalesef diğer dört duyu organınıza haksızlık yapıyorsunuz demektir. Çünkü beynimiz o sırada önünde olan görüntüyü algılamaya çalışıyordur. Ve bu sırada duru bir kadının kokusunu, güzel klasik bir müziği, kahvenin çekirdeğinin aromasını veyahut elinizden tutan kişinin hissini kavrayamazsın. Tavsiyem mi nedir, Işıkları kapatın kısık seste bir müzik açın ve bir fincan kahve alıp yere oturun. Şimdi bekle yavaşça beyin dalgaların yavaşlayacak ve yoğunlaşacak sadece kendi sesini duymaya başlayacaksın. Buna gerçekten ihtiyacın olduğunu anlayıp, gün içerisindeki yoğunluktan ve sahtelikten kurtulduğunu hissedeceksin. Hayatında tatmadığın kadar güzel bir kahve ve dinlemediğin kadar güzel bir müzik dinleyeceksin sebebi mi ne, diğer duyu organlarımızı haksızlıktan kurtardık onlara da gereken değeri verdik. Bir zaman sonra ışığı açmak istemeyeceksin çünkü insan bir kere kendi sesini duydu mu, bir daha istemiyor diğer dünyaya geçmeyi. Ama tek bir sorun var yalnızlık. Sevdiğin insanları da kendi halkana çekmek isteyeceksin. Kimi için bir meditasyon kimine göre kendinle zaman geçirme, konuş onunla susturma zaten gün boyunca susuyor bırak da ikiniz kalınca konuşsun anlatsın. Çünkü o çok korkak ve çekingendir, kalabalık onu ürkütür ve yorar. O sadece sessizliği ve karanlığı sever. Kendine hiç yoksa 30 dk ayır inan bana işe yarayacak.CYH5xh6gd0c