Ben olsam günlerimi dilimlere bölerdim.Her dilim bir gün ve her gün bir acı.Acıları bölebilirsem daha güçlü olabilirdim.Aşkı ve siyah gözleri bir kenara kaldırıp ela,yeşil ya da kahverengi gözleri deneyebilirdim.Yastığıma farklı saç renklerinden yün yapabilirdim.
Gel gelelim “-dim”lerden kurtulmalıyım önce.”bilirim”lerle yönetmeliyim kendimi.Özgüvenli,neşe saçan,cin gibi bir kişiliğe bürünmeliyim.
Hay aksi!Bu sefer de “-meli” ile kalıplara tıkıyorum kendimi.Yapamayacağım ne kadar fiil varsa hepsi iyiliğime oluyor.Oysa ki ben Thor ve Odin’in lanetlediği,Valhalla’ya alınmayacak bir kaç acizden biriyim.Savaşmayan,engel bulup asmayan bir korkak ve kendi Tanrım dışında hiçbir Tanrının affetmeyeceği bir ‘korkak’.
Ben yine ayni olacağım.Aynı savurganlık,ayni geyik ve ayni esgeçmişlikle.Bu kez de faydalanacağım gökyüzünün günahlarla iç geçmişliğinden.
