KARŞI KALDIRIMDAN
Seninle yolda yürüyoruz öyle karşılıklı
Karşı karşıya.
Sen karşı kaldırımdan bana doğru gelmektesin
Ben karşı kaldırımdan sana…
Fakat nasıl oluyor?
İkimizde görmüyoruz kendimizden hariç hiç kimseyi.
Yani nasıl oluyor, bakarken gözlerimize, gözlerimiz değerken birbirine
Yani gözlerimiz diyorum kilitlenmişken bir diğerine
Nasıl oluyor da başımızı diğer tarafa çevirebiliyoruz?
Yani nasıl oluyor da öyle alelade bir insanmışız birbirimiz için,
Sanki öyleymişiz de; geçip gidiveriyoruz.
Yani diyorum ki sevgilim
Ben tam yanından geçerken bir omuz mesafe nasıl oluyor da kilometrelere dönüşüveriyor?
Sen yanımdan geçip giderken bana değen rüzgârın nasıl oluyor da sarmıyor bedenimi?
Ben bunları anlamakta zorlanıyorum, beni affet.
Anlayamıyorum, anlam veremiyorum bu olanlara
Sen karşı kaldırımdasın ben senin karşında
Öyle geçip gidiveriyoruz işte değmeden birbirimize.
Sana sarılmadan bir omuz mesafe
Yani tüm bunlar nasıl oluyor
Nasıl oluyor da dönüp bakmıyoruz geriye
Şimdi oturmuş bir kaldırıma bütün bunları düşünüyorum
Bu yabancılığımızı
Bu yakın olan uzaklığımızı
Bu gururumuzu
Bu aşkımızı
Bu, bu…
Sevgilim ben oturmuş bunları düşünüyorum,
Fakat sen nasıl oluyor da hala alt ediyorsun hayatımı?
13.05.2016
