Önümde,sessizliğin tam arkasından gelen büyük bir gürültü var
Sadece düşüncelerim biraz daha netleşiyor
Kulağıma gelen garip ama güzel seslerle
Bir mumun söndürülmesi gibi
Bir balığın aniden kaçışı gibi
Ellerimizden
Bazı vücutlar vardır
İçleri rengarenk çakıl taşlarından kurulu
O vücutlar,üstlerinde kara bulutlar
Kimi zaman
Kimi zaman kara bulutlar
Bir sessiz kuşun çığlığında duyulabilir ancak
Bacaklarıma dokunuşu bir parmağın
Yüzüne soğuk bir su vurması
Bir akrebin
Kasvetli günler çabuk geçmez derdi bizim çocuk
Bizim çocuk kasvetli günlerin mutsusluğundan şikayetçiydi
Ve de kimi zamanlar
Kasvetli mutluluğuna tanık olurdum bazı insanların
Ya da kasvetli kahkahalarına
Dilleri bir türlü dönmeyen
Ve bu yüzden kendine
İçinde küçük masalardan muhabbet köşeleri yapan insanlar
Çok garip gelirdi
Halbuki herkes mutluydu
O zaman ne içindi bu kasvetli gülüşler?
Darmadağın olan bir vücut
Çürüyen gözler
Bir daha rüzgarda dalgalı duramayacak saçlar
Yağmuru bekleyecek bazıları
Kasvetli bir günde
Kasvetli bir gülüşle kapanacak belki gözler
Kasvetli bir mutlulukla
Sonunda,belki bir umut doğacak içimize
Ve ben,bu umut’un da kasvetli olmasından korkuyorum…