Zaman,
Yaşamakta sonbaharını.
Zaman,
Dökmekte
Son sarı yapraklarını.
İnsanoğlu unuttuğundan
Hissederek ağlamayı
Nefsler sulamakta
Yeşeremeyen tohumları.
Alevden damlalar
Dökülmekte köklerine…
Ve
Alev fidanları yükselmekte
Ve
Cehennem özenmekte
Yeryüzünün
Harlı ahengine.
Buharlaşan azap çığlıkları
Tazelenerek yağmakta yüreklere.
İnsanoğlu unuttuğundan
Muhtaca ilaç olmayı
İblisler türemekte
Timsah vicdanlardan.
Nihayet;
Sunulmakta
Tebessüm işlemeli
Pınarladan
Umuda uzanan ellere
Zehirli
Kezzap damlaları.