Bir solukla yaşam arasında bir yerlerde hayat bulmaya çalışan ruhların üzerinde başka bir boyutta dolaşıyorum yıllardır. Ay ışığı vuran odanın siyah atmosferinde, gecenin karanlığında, sessizliğin fısıldadığı sözlerin ürpertisinde yazmaya çalıştım kendimi, karanlıktaki aydınlığı bulmaya çalışarak aradım yazılması mümkün gerçekleri. Sonunu getiremediğim sözcüklerde, dokunuşlarda, duvarın çatlaklarından akan kelimelerde, rüzgârın pencereyle yaptığı dedikoduda, gülüşlerin arkasında kalan anlamlarda, sessiz hıçkırıkların bozduğu mutlulukların ardında, hayata yeniden başlama adına tekrardan kurulmaya çalışılan o benzersiz manzaraları tekrar hatırlıyorum, kaybettiğim onca kelimenin ardında kalan o derin manaları.
Mevsimsiz Sohbet
