Kaybetmekten korkmazmışım…
Haklı tabi neden korkayım ki elinde sonunda oda gidecek ha şimdi ha daha sonra… bu yuzden neden korkacağım ki kaybetmekten.. kaybetme korkusunu bi kez yaşadım ben en kötüsunu… babamı kaybettim ben. Babasını kaybetmiş biri kaybetmekten korkarmı başka başka birini neden korksun elinde sonunda babası gibi oda gidecek nasılsa 19 yıl bu acıyla yaşamış birine başka birini kaybetmek acı verirmi ki… kaç yaşına kadar baba bildiğin bir insanın sonra bi gün baban olmadığını asıl babanın sen doğmadan önce öldüğünü öğrenrn bir çocuğun o günden sonra birini kaybetmekten korkabileceğinidüşünüyormusun? Bütün erkeklerden nefret etmesini sağlayan bir kaybediş. O günden sonra kimseye güvenip inanamamasını sağlayan bir kaybediş herkesin birgün bırakıp gideceğine inandıran bir kaybediş. İçinde kocaman bir boşluk. Bu boşluğu dolduracak kimsenin olmayışı. Baba kelimesinden nefret etmek.. her karne gününde her bayramda her babalar gününde her aklına gelişinde ağlamak nasıl birşey biliyor musun? Ve bunları kimseye anlatamamak anlatsanda seni kimse anlamaz zaten. Denizden sudan nefret etmeni sağlayan bir kaybediş benimki. Baba sevgisinden mahrum kalınmış. 19 yıl bu acıyla yaşamanın zorluğu.. mutluluğununda onunla birlikte 19 yıl önce o suda gittiğini nerden bileceksin ki. Çocukken her kapı çaldığında babam geldi diye koşmak kendini böyle bir hayale inandırmak birgün babam gelecek beni alacak yalanına inandırmak buyuncede hayallerinin başına yıkılışını görmek nasıl acı verici.. haklısın değiştim. Babalar günü geçti ve bu kez bu babalar gününü o kadar kolay atlatamadım. Kimseyede içimden geçenleri anlatamadım. Umursamazım kaybetmekten korkmam kimse ne düşünüyo kırılıyormu üzülüyor mu düşünmem.. ama anla beni canım çok yanıyor baba sevgisinden mahrum kaldığımdan hırçınım biraz karşımdaki insandan hep sevgi ilgi bekliyorum . En ufak sözünde kırılıyorum. Sevdiğin birini kaybetmeni istedim çünkü sevdiğin birini kaybetmek seni ne hale getireceğini gör istedim. Hiç bir şeyi umursamaz takmaz hayattan nefret eden hiç bir şeyden mutlu olamayan birine nasıl dönüştürüyo insanı bil. Çocuk gibiyim doğru. Beni büyütecek olan baba sevgisini hiç bilmediğimden.. kız çocukları babaya düşkün oluyorlar sen anneni nasıl seviyorsan onsuz hayatının nasıl olacağınıda çok iyi biliyorsundur. Babasız hayatta benim için çok zor böyle olmayı inan bende istemezdim ama elimde değil.. az biraz anlasan beni keşke. Bunlrı yazdım sadce bil diye yazdım bana karşı davranışların değişsin diye değil hiç kimseye hiç birseyimi anlatmam bana acıyacak gözlrle bakmasınlar diye babamın ne yokluğu ne kadar zor olursa olsun canımı ne kadar yakarsa yaksın yinde yasıyabiliyorum …
