Kaybetmemek adına bir şeyler yapmalıyım..
şiir yazmalıyım belki…
Evet!
Eski bir mitolojik Tanrıya dayanan bir şiir.
Belki de Eros’u kaleme almalıyım
Mutlaka iki dize mırıldanmalı
Sevdada ki rolümü oynamalıyım
Çünkü her kaybeden şiir yazar
Kaybetmemek adına.
Hep sonradan yazar ama.
Her ne kadar ağırlık yapsa da ruhumda,
İki kelime dökmeli,
Savaşı kazanan taraf olmalıyım.
Kaybetmemeliyim,
Asla!
Gerekirse kalkıp romayı yakmalıyım
Bu üstü kapalı dizelerimle
Evet, tek başıma…
Truva atını kalbimin güneyine sürmeliyim
Yazları kurak
Kışları soğuk ve yine de soğuk olan güney
İkincil bir hayatın başladığı güney
Nuhtan bu yana gülmeyen güneye sürmeliyim
Yeşermeye vakit bulamamış kalbimi kabullenmeliyim bu defa
Her karış toprağımla.
İkimizin baş harflerini kazımalıyım asırlık bir çınar ağacına
Tel örgülerle çevrimeliyim kalbimi…
Hey gidi aklı selim!..
Kaktüse dönen ağaçtan hayır mı gelir ulan!
Ağaca umut mu bağlanır?
Kaybetmemek adına bir şeyler yapmalıyım
Kalkıp şehrine gelmeliyim evet
O kadim şehre
Senle tanışıp gülüştüğümüz şehir
Umutların ağaçsız büyüdüğü o şehir
‘Gözlerimizde birer dünya vardı bir zamanlar
Ve bu Dünyalar sadece ikimizin etrafında dönüyordu
Gözgöze gelince iki dünya olurduk
Onlar hepsi biz iki dünyaydık
Kol kolaydık çünkü’
“Fotoğraflardaki Sevdalılar nasıl kol kola ise öyle”
Kaybetmemek adına bir şeyler yapmalıyım
Daha derin kuyulara inmeliyim.
Tek başıma!
Eski bir aşkı aramalıyım o derin ücralarda
Belki kaybolmalıyım kapkaranlık bir gece odasında.
Ama asla Kaybetmemeliyim
Bir yolsuzla yolculuğa çıkmalıyım.
Batıya!
Dört mevsimi bahar olan batı
Modernitenin ağası olan batı
Uçur gemiyi Captain Uçur
Uçur batıya…
Kaybetmemek adına bir şeyler yapmalıyım
Kendinden yorgun gökyüzüne ikimizin şiirini asmalıyım belki
evet…
O tozu dumana karışmış bulutlara
İkimizin şiiri çizmeliyim bu defa
Belki lirik
Belki epik…
Her ağlayışında bereket diken o bulutlar şiirimizi ağlamalı artık
Tanrı gözyaşlarıyla sulanır çünkü bulutlar
Belki tanrı bir şeyler yapmalı bizim için.
İkimiz için…
Hayırlısı neyse o olmamalı artık
Şiir kaidesiyle nasırlanan ellerimiz
Kırışan gözlerimiz
Ve kendinden yorgun düşlerimiz buluşmalı artık
Tutuşmalı
Kaynaşmalı
Bakakalmalı
Öpüşmeli
Sevişmeli
Evet Sevişmeli
Benli senli değilde biz olmalı artık
Benim senli senin benli halin
Bu şartı koymalı tüm kalıplar
Bir şeyleri türetmenin vakti geldi artık sevgilim
Umutlar çoğaltılmalı mesela
Gökyüzüne iki yıldız daha eklenmeli
Leyla ile Mecnun unutulmalı en azından
Oturup oturup durmadan seni düşlemeliyim
Seni milyon defalarca yazmalıyım
Aynı cümleleri milyon kez tekrarlamalıyım
Kaybetmemek adına şiir yazmalıyım
Evet.
Her gün
Her Asır
Ve
Gelecek olan milyon yıllar boyunca…
Daha çok yazmalıyım.
Daha!
Daha!..
Çünkü konusu sevda olan her şiirde
El eleyiz biz seninle
Çünkü şiirlerde ikimiz biriz
Seni daha çok görmeliyim
Unutmamak adına
…
-Böylesi Anlamsızlıklar Evladır Sevgili Cennet Bahçem
Eylül 2017
Wisif Nuri