Uyuyamıyorum doktor uyuyamıyorum, anlıyor musun uyuyamıyorum ! Saat sabahın dördünü görmedikçe gözlerim uykuyu görmüyor doktor !
Artık verdiğin uyku hapları da işe yaramıyor. Onlara bağışıklık kazandım her şeyin varlığına yada yokluğuna bağışıklık kazanmışken onun yokluğuna bağışıklık kazanamadım.
Düşüncelerimden çıkmıyor, anlıyor musun çıkmıyor ? O düşüncelerimden çıkmadan ben nasıl uyuyabilirim, onu orada nasıl yalnız bırakabilirim söylesene nasıl ?
Onu çok düşündüğümü söylüyorsun, insan yaşama sebebini düşünmez mi doktor ?
Onu düşünmeyi bıraktığımda düşünecek hiçbir şeyin kalmayacağını anlamıyorsun. Hayatta olduğumu düşünmemi sağlayan sebebimi elimden almak istiyorsun.
Doktor, Oğuz Atay’ın da dediği gibi ” Beni anlamıyorsun zararı yok daha beni kimler anlamadı”
