Kayboldun; döner misin bi başka surette?
İç sesim döner diyor kudretle
Bir işaret kurtarabilir beni bu külfetten
Hislerime darılırım, ama küfretmem.
Şiirler hapsederler küfürleri
Gurur mu dedin? bir iki üfür gelir
Günün biri, belki; bir gün gelir
Bir intihar mektubunu tonlar gazete küpürleri.
O güne kadar saç teline sar gururu
Yükle sırtıma yükünü ben kamburunum
Avcı nişan alır av vurulur
Alın yazısı diye diye sanki har durulur.
Yandık kader denilen ateşte
Asıl cehennem burası, korkma ateşle!
Biz her iki dünyada da cehennemliğiz
Belki bu yüzden korkmuyorumdur ateşten.
Direnemiyoruz biz aşıklar, ruhlarımız yırtmaçlı
Efendimsin, sahibimsin; tüm vücudum kırbaçlı
Azad et ruhumu, onurumu
Onur nedir bilmeyene onursuzca sırnaştım.
Kızıl tonda ütopyamın semâsı
Kanlanıyor gözlerimin elâsı
Döner talih, gömer tarih.. velhâsıl
Mümkün kılar gözlerine temâsı.
Umut kadar var tenimde kinim
Unutmadan at tenindekini
Zihnimde sen, elimde kirin
Yazıp temizliyorum elimdekini.
Penceremden silinmiyor el izlerin
Davam da silinmediği gibi Denizlerin
Kıyamayız; ne konusabilir ne izleriz
Biz aşık denilen kerizleriz.
Bize sevin dediler, kandırıldık
Bakmadan görebilirdik, evren onu andırırdı
Böyle öğrendik, böyle bildik
Doğdu güneş, kalktı perde; tan kırıldı.
Çoğu sahte, yazdıklarım kalanların
Bilmekteyiz gerçekleri yalanları
İnancımı çalma, inandırma da kendine
Ben bu filmi tek başıma tamamlarım.
Çevireceğim en alâsını filminin
Alacağım aklını, ilmini
Değil sen, anlayamaz senin gibi bin biri
Belki bu defa siz kandırılırsınız, kim bilir?
Şair: Murat Taşdemir.
