Bu gecenin adı kırmızı. Bu gece acının bana hatırlattığı senin, gökyüzündeki sapsarı ayın kırmızıya dönüştüğü gece. Kırmızı kötüdür. Sen de kötüsün. Senin adın kırmızı artık. Acılarının hissettirdiği ve zaman içinde bağlılığa dönüşen kötü bir kırmızı. Her şey kırmızı bu gece. Sen, gökyüzü, yıldızlar, insanlar, arabalar, evler, her şey…
Sürekli eşelediğim saçma sapan takıntılarım, en çok da bendeki hislerin kırmızı. Her bir gözyaşım bu gece karşıma geçip hesap soruyor benden. Cevaplayamıyorum. ” Kır- mı- zı ” diyorum. Onlar anlıyorlar. Beni en çok onlar anlıyor bu gece. Kirpiklerime tutunuyorlar düşmemek için. Düşüyorlar. Onları düşündüğün kötüsün. Gittikçe kırmızılaşıyorsun bu gece. Orada dur o yüzen, gitme!
Sen kötüsün..