Akşam çökerken uzaklarda yanımda bir sen vardın masada ise rakı. Sonra bir fırtına koptu biraz yağmur yağdı. Çok değil parmak uçlarıma bir kaç damla değecek kadar oysa sen sırılsıklamdın ıslaktın su olmaya başlamıştın. Zaman geçtikçe daha şeffaf oluyordun. Bilemedim en son göremedim seni artık su olmuştun rakıya damlamıştın. Rakı senle tanışınca beyazlarını giymişti. Sustum ne diyecektim güzelliği karşısında tutuldum. Anason senle değerlendi. Zaten fazla konuşmazdın zaten sen hiç konuşmuyordun son zamanlarda çünkü yalanları duymam ben. Ne kadar yalan söylersen söyle duymuyordum senin yalanlarını. Güzeldin esinti gibi meltem gibi güzeldin. Geçmiştin, gelecektin en azından belki birgün gelirim demiştin. Bekledim sadece bekledim. Gelmeyeceğini anlayınca ben sustum rakı konuştu.
