Sevemiyoruz artık fark ettiniz mi? Ödümüz patlıyor. Sizce sebebi ne? Kaybetmekten korkuyoruz çünkü. Bazen de kendimizi sevilmeye mi layık görmüyoruz nedir? Sevilmekten de ödümüz patlıyor. Belki hayat şartları ,belki yükler boyumuzu aşıyor. İrdelemekten , neden , nasılı sormaktan çekiniyoruz.
Hatta düşünmekten bile çekiniyoruz, bize sorumlu diye. Ne düşünüyor ne hissediyorsak bir sır gibi içimizde saklıyoruz. Kendi kendimize yaşıyoruz. Ağzımızı açtığımızda korkuyoruz, eleştiriliriz diye.
İyi kötü ,olumlu olumsuz ,duygularımızı açmaktan imtina ediyoruz, karşıdaki ne der, ne düşünür , red ediliriz diye. Böyle, böyle geçiyor sayılı güzel, nazlı ömrümüzün günleri; çekinerek , korkarak, hayatla saklambaç oynayarak ve yine korkuyoruz sobeleniriz diye.
Peki ölmekten korkuyor muyuz? Kesinlikle evet. Hayır diyenler bilinç altını ve bilinç dışını bir yoklasınlar. Kendi gerçeğimizle yüzleşelim. Ölmekten korkuyoruz çünkü, yaşamasını bilmiyoruz diye. Bazen yaşamaktan da korkuyoruz kendimize göre değil başkalarına göre yaşıyoruz diye. Hakkıyla yaşamak dileğiyle …
1 comment
Değerli zamanını ayırıp okuyan tüm kalem dostlarıma teşekkür ederim.